రెండు తలతిక్క వరాలు - ఒక అర్ధవంతమైన కధ!

          హిందువుల కాలగమనంలో చతుర్యుగాలకు ప్రత్యేక స్థానం ఉంది.కల్పం,మన్వంతరం వంటి సుదీర్ఘమైన కాలావధులు బ్రహ్మ ఆయుర్దాయానికి సంబంధించినవి.అంతా బాగుండి నూరేళ్ళు బతకగలిగిన మానవులకి కూడా ఏనాటికైనా తమ జీవితకాలంలో వాటి ప్రారంభాన్ని గానీ అంతాన్ని గానీ తెలుసుకునే అవకాశమే లేదు.అసలు వాటి ప్రభావం మానవుల మీద ఉండనే ఉండదు.కానీ కృత, త్రేత, ద్వాపర, కలి యుగాలు అట్లా కాదు.ఈ యుగాలలో మానవుల జీవిత కాలాలు, స్వభావాలు, ధర్మాభిరతి వంటివి పూర్తి వైవిధ్యంతో ఉంటాయి.

          కృతయుగంలో మానవుల సగటు ఆయుర్దాయం 400 సంవత్సరాలు, త్రేతాయుగంలో 300 సంవత్సరాలు, ద్వాపర యుగంలో 200 సంవత్సరాలు, కలియుగంలో 100 సంవత్సరాలు.ఇవి సగటు లెక్కలు మాత్రమే కాబట్టి కొందరు ఎక్కువ కాలం బతకవచ్చు, కొందరు తక్కువ కాలం బతకవచ్చు - random asortment of biomertric distribution!ప్రవర్తన రీత్యా కృతయుగం మానవులలో పాపవాంఛలు లేని సుకృతయుగం - త్రేతాయుగంలో ధర్మం పట్ల అశ్రద్ధ పెరిగి కొంత  మలినం అయితే ద్వాపరంలో పరిస్థితి మరింత దిగజారి కలియుగానికి వచ్చేసరికి సర్వభ్రష్టత్వం కనబడుతుంది.అయితే, కలియుగం అంతమైపోయిన తర్వాత సృష్టి మొత్తం అంతమైపోదు - మళ్ళీ కృతయుగం మొదలవుతుంది.

          ఈ అనంత కాలగమనంలో నూరేళ్ళు కూడా బతకలేని కలికాలపు మనిషి ఎంత అహంకారం ప్రదర్శిస్తున్నాడు? ఒక పాతికేళ్ళు తనకి దొరికిన పుస్తకాలు మాత్రం చదివేసి ఇంక చదవాల్సిన పుస్తకాలు లేవన్నట్టు తనకన్న తెలివైనవాడు లేడనీ తనకే అన్నీ తెలుసుననీ తనకి తెలియనివన్నీ అశాస్త్రీయమైన విషయాలనీ ఎట్లా రంకెలు వేస్తున్నాడో!కొన్ని లక్షల సంవత్సరాల వయస్సు గల గురుపరంపరాప్రోషితమైన వేదవిజ్ఞానం కన్న తన పాతికెళ్ళ రుబ్బుడు పాండిత్యం గొప్పదని అనుకోవటం ఎంత వెర్రితనం?పాతికేళ్ళ క్రితం మొబైలు ఫోను యెరగని మనమే ఒకప్పుడు మనం మొబైలు ఫోను వాడకుండా పాతికేళ్ళు బతికామంటే నమ్మలేకుండా ఉన్నామే - వీళ్ళ పాతికేళ్ళ జ్ఞానం వాళ్ళ వేనవేలయేళ్ళ జ్ఞానానికి ఎట్లా సమానం అవుతుంది?

          మనవాళ్ళు కాలాన్ని ఎనిమిది రకాలుగా కొలిచారు - ఇవ్వాళ నిద్రపోయిన వాడు తెల్లారి నిద్ర లేస్తాడని గ్యారెంటీ లేదు కాబట్టి ఒక పగలు ఒక రాత్రి కలిసిన రోజుని అహోరేవ సంవత్సరం అన్నారు.శ్రీరాముడు రెండవసారి పట్టాభిషేకం తర్వాత 11,000 సంవత్సరాలు రాజ్యం చేశాడు అనేది అహోరైవ కాలం,దాన్ని మామూలు లెక్కకి మారిస్తే సుమారు 33 యేళ్ళు కావచ్చు.అప్పటి కావ్యాల్నీ, కధల్నీ చదివేటప్పుడు వాటి నిజమయిన అర్ధం తెలుసుకోవాలంటే ఇలాంటి సూక్ష్మమైన వివరాలు కూడా తెలియాలి!ఇవ్వాళ సెల్సియస్,ఫారన్‌హీట్ ఉష్ణోగ్రతల మధ్యన ఉన్న మార్పిడి ఈ ఎనిమిదింటికీ ఉన్నది - ఏ కాలమానం ప్రకారం చెప్పినా విలువ ఒకటే.మారకపు విధానం తెలియాలి,అంతే!

          దేవతలు వరాలు ఇవ్వడం,మునులు శాపాలు ఇవ్వడం కూడా అంతే - హీరణ్యకశిపుడు చావు లేకుండా వరం కోరుకోవడానికి బ్రహ్మ కోసం తపస్సు చేస్తుంటే పంచభూతాలు గడగడ వణికిపోయాయి.అదే హిరణ్యకశిపుడు తపస్సు నుంచి బయటికి వచ్చాక అదే పంచభూతాల నుంచి చావు రాకూడదని వరం అడిగాడు, వింతగా లేదూ?ఆ కధ రాసినవాడూ ఈ కలికాలపు పుచ్చొంకాయలకి దొరికిపోయి తెల్లమొహం వేసేటంత పిచ్చోడు కాదు, తెలియక రాయలేదు. ఆ కధ అట్లా చెబితేనే తను చెప్పాల్సిన నీతి జనానికి బాగా యెక్కుతుంది అని తెలిసే రాశాడు.ఇదే హిరణ్యకశిపుడు హిరణ్యాక్షుడు చనిపోయినప్పుడు కుటుంబసభ్యులకి ధైర్యం చెబుతూ ఎంతో జ్ఞానబోధ చేస్తాడు, మరి యేమిటి తేడా?ఇవ్వాళ్టి రెటమతం వాళ్ళ లాగే అతనిదీ పెదవి చివరి పాండిత్యం - మనస్సుకి యెక్కలేదు.

          తన నుంచి ప్రభవించిన ఈ సృష్టిలో దేవుడు అంతటా ఉన్నాడని ఒప్పుకోలేక ఇవ్వాళ ముష్టాఖ్ అహ్మద్ అంటున్నట్టు మానవుడి వినియోగం కోసం అప్పనంగా కట్టబెట్టిన ఈ సృష్టితాలలో దేవుడు లేడు గాక లేడు అని విర్రవీగాడు. తను లేడు లేడంటున్న దేవుడు తన వొంట్లోనే ఉన్నాడని తెలియక వాళ్ళనీ వీళ్ళనీ చూపించండి చూపించండని గద్దించి తీరా తను చావు రాకుండా ఉండటం కోసం పెట్టిన అన్ని మెలికల్నీ దాటుకుని నరహరి రూపంలో వచ్చి కళ్ళముందు కనబడగానే ఆయువులు శోషించి నశించిపోయాడు - తీట తీరింది, చావు దక్కింది!నిజానికి పౌరాణిక కధలలోని ఈ రాక్షసులు చారిత్రక యుగంలోని నియంతల వంటివాళ్ళు.చావు లేకుండా వరాలు కోరడం,విష్ణుభక్తుల్ని హింసించటం,దేవుడి చేతిలో చచ్చిపోవటం లాంటి కాల్పనికతని పక్కన పెట్టి అక్కడ ఇచ్చిన వివరాల నుంచి జాడలు పట్టి అసలు కధ ఎట్లా జరిగి వుంటుందో హేతుబద్ధంగా వూహిస్తే ఇలా ఉంటుంది.

          దాదాపు ప్రతి కధలోనూ ఆ రాక్షాసరాజు ఏదో ఒక నగరానికి రాజు అని చెప్తారు.ఇతని ప్రభావానికి ప్రపంచం మొత్తం అతలాకుతలమైపోయిందని చెప్తారు,మళ్ళీ  ఇరుగుపొరుగు రాజ్యాల ప్రస్తావనా ఉంటుంది - ఈ రాజు ఆ రాజ్యపు ప్రజల్ని ఇబ్బంది పెడుతుంటే ఆ పొరుగు రాజు ఎట్లా వూరుకుంటాడు?చరిత్రకి తెలిసిన ఇటీవలి మహారాజ్యాలు తప్ప ప్రాచీన కాలంలోని రాజ్యాల విస్తీర్ణం చాలా తక్కువ - ఒక నగరం చుట్టూ ఉన్న కొన్ని జనపదాలు, అరణ్యాలు మాత్రమే!ఇంత చిన్న రాజ్యానికి రాజు మొత్తం భూమి నంతట్నీ చాప చుట్టడం లాంటి పనులు చెయ్యగలడా?చెయ్యలేడు!వాళ్ళు అతలాకుతలం చేసింది వాళ్ళ రాజ్యంలోని ప్రజలనే, అక్కడ ఉండి ఆ రాజు క్రూరత్వానికి బలి అవుతున్నవాళ్లలో ఆ కధ మొదటిసారి చెప్తున్నవాడికి తన రాజ్యమే ప్రపంచం అవుతుంది.ఎక్కడ ఎవడు ఎవర్ని అణిచివేసినా ఆ పని ఒక్కడే చెయ్యలేడు  - సహాయకులు ఉంటారు,జనానికి మేలు చెయ్యకుండా జనం చేత పొగిడించుకోవడమే నియంతృత్వం అయినప్పుడు నేనే దేవుణ్ణి అనటం దగ్గిర్నుంచి నాకు దేవుడు కనబడి నేను చెప్పినట్టు మిమ్మల్ని వినమన్నాడని డప్పు కొటుకోవటానికి తన కులబ్రాహ్మణుల చేత చావు లేని వరాల పిట్టకధని వ్యాపింపజేస్తాడు దుర్మార్గుడైన రాజు.ఈ రాజు నిరంకుశత్వాన్ని భరించీ భరించీ సహనం చచ్చిపోయి ఎవడయినా ఆ రాజుని చంపితే అప్పటివరకు ఉన్న నమ్మకాల వల్ల చంపిన వాడు సాక్షాత్తూ దేవుడి అవతారమే తప్ప వరప్రసాదిని సామాన్యుడు చంపలేడు అని జనం అనుకోవడం సహజమే కదా!బహుశా ఇందిరాగాంధీని చంపిన కాపలావాళ్లలా జరిగి ఉండొచ్చు హిరణ్యకశిపుడి చావు.దాన్ని గ్రంధస్థం చేసేటప్పుడు జనశ్రుతంగా చేరిన అదనపు కల్పనలతో కలిసి ఒకే కధ కొన్ని చిన్న చిన్న మార్పులతో ఎన్నో చోట్ల కనబడుతుంది.

          ఈ మధ్యనే ఆర్ధర్ కానన్ డాయల్ సృష్టించిన షెర్లాక్ హోమ్స్ పాత్ర నిజమైనదే అనుకుని అతని అడ్రసుకి ఉత్తరాలు రాసినవాళ్ళు ఉన్నారు, అట్లాగే అమెరికన్లు కేప్టెన్ అమెరికా పాత్రని కల్పిత పాత్ర అంటే ఒప్పుకోరు - ఎందుకని?ఆ పాత్రల్ని అంత సజీవమైన వాతావరణంతో సృష్టించిన ఆయా రచయితల రచనా ప్రతిభ ఒక కారణం అయితే,పాఠకుల వైపునుంచి ఆ పాత్రలలో తమకు సారూప్యతని చూడటం అంతకన్న బలమైన రెండవ కారణం - ఈ సారూప్యత మనలో లేనప్పుడు ఆ పాత్రల అడ్రస్సులకి ఉత్తరాలు రాసే పిచ్చిపనులు చెయ్యము, కదా!

          సరిగ్గా, హిందూ పురాణాలలోని పాత్రల్ని కొందరు హిందువులు అతిగా అభిమానించడానికీ కొందరు హిందూమతద్వేషులు అతిగా విమర్శించడానికీ ఈ సారూప్యతయే కారణం.హిందువులు అక్కడ నాయక పాత్రలో ఉన్న దివ్యపురుషుడితో తాదాత్మ్యం చెంది అభిమానిస్తారు, ఇతరులు ఈ హిందువులు అభిమానించే పాత్రలను ద్వేషించి ఆ ఉన్నతమైన వ్యక్తిత్వం గల పాత్రల చేతుల్లో హతమారిన నీచమైన పాత్రలని అభిమానిస్తారు.ఒక విచిత్రమైన విషయం యేమిటంటే ఆయా కధల్లో గెలిచినవాణ్ణి అభిమానించినవాళ్ళు నిజజీవితంలో కూడా గెలుస్తుంటే ఓడిపోయినవాళ్లని అభిమానించేవాళ్ళు నిజజీవితంలో కూడా ఓడిపోతున్నారు.ఇవ్వాళ్టి ఓటమి వెనక కారణాలు తెలుసుకుని రేపటి గెలుపు కోసం కృషి చెయ్యకుండా "మేము హిందువుల దుర్మార్గానికి గురైన పీడిత,తాడిత,రోదిత కులాల వాళ్ళం!" అని ప్రకటించేసుకుని ప్లేగ్రౌండు నుంచి తప్పుకుని పెవిలియనుకే అతుక్కుపోయి ఓడిపోయేవాళ్ళకి చీర్ లీదర్లుగా పనిచేస్తూ అక్కడే ఉండిపోతున్నారు:=)

          పురాణ కధల్ని పనిగట్టుకుని ఆ విధమైన పాత్రచిత్రణతోనే రక్తి కట్టించిన ఆనాటి రచయితలు బహుశా తాము జీవించిన కాలంలోనే ఇటువంటి వెధవాయిత్వాల్ని చూసి వాటినే ఆయా రాక్షస పాత్రలలో చూపించి ఉంటారు.ఉదాహరణకి మళ్ళీ హిరణ్యకశిపుడినే తీసుకుని పరిశీలించి చూస్తే వాడు మొదట "నాకు చావు రాకూడదు!" అని కోరుకున్నాడు, బ్రహ్మ దేహధారులకి చావు తప్పదు, అది నా శక్తికి మించినది,మరేదైనా కోరుకోమన్నాడు, అయినా సరే - ఆయన ఇవ్వలేనంటున్న దానినే ఆయన నుంచి కొట్టెయ్యాలని తన క్రియేటివిటెని ఉపయోగించి "దానితో చావకూడదు, దీనితో చావకూడదు, వాడితో చావకూడదు, వీడితో చావకూడదు, అక్కడ చావకూడదు, ఇక్కడ చావకూడదు" అని హిరణ్యాక్ష వరాలు అడిగాడు.హిరణ్యకశిపుడు కోరిన వరాలకి హిరణ్యాక్ష వరాలు అని పేరు దేనికి పెట్టినట్టు?తమ్ముడు హిరణ్యాక్షుడి మరణానికి ప్రతీకారం తీర్చుకోవటానికి కోరుకుంటున్నాడు కాబట్టి!

          బ్రహ్మ కోరుకోమన్నది ఒక్క వరమే - మనవాడు ఆ ఒక వరంలోనే లెక్కపెట్టి 21 కండిషన్లతో మడతపేచీలు పెట్టి "1.గాలిలో మరణం లేకుండుట, 2.నేలమీద మరణం లేకుండుట, 3.నిప్పుతో మరణం లేకుండుట, 4.నీటిలో మరణం లేకుండుట, 5.ఆకాశంలో మరణం లేకుండుట, 6.దిక్కులలో మరణం లేకుండుట, 7.రాత్రి సమయంలో మరణం లేకుండుట, 8.పగటి సమయంలో మరణం లేకుండుట, 9.చీకట్లో మరణం లేకుండుట, 10.వెలుగులో మరణం లేకుండుట, 11.జంతువులచే మరణం లేకుండుట, 12.జలజంతువులచే మరణం లేకుండుట, 13.పాములచే మరణం లేకుండుట, 14.రాక్షసులతో యుద్ధంలో మరణం లేకుండుట, 15.దేవతలతో యుద్ధంలో మరణం లేకుండుట, 16.మానవులతో యుద్దంలో మరణం లేకుండుట, 17.అస్త్రాల వలన మరణం లేకుండుట, 18.శస్త్రాల వలన మరణం లేకుండుట, 19.యుద్దాలలో ఎవరూ ఎదురు నిలువలేని శౌర్యం, 20.లోకపాలకు లందరిని ఓడించుట, 21.ముల్లోకాలమైన విజయం" అని కోరుకున్నాడు, ఏమిటీ తలతిక్క వరం?ఇప్పటికీ కొంతమంది యెదటివాళ్ళని యేమి అడగాలో తెలియక తింగరి కోరికలు కోరినప్పుడు హిరణ్యాక్ష వరాలు అని అంటూనే ఉన్నారు కదూ!

          అక్కడికీ వీడి పైత్యకారితనానికి బ్రహ్మకే నవ్వు వచ్చి "అన్నా! కశ్యపపుత్ర! దుర్లభము లీ యర్థంబు లెవ్వారికిన్; మున్నెవ్వారలుఁ గోర రీ వరములన్; మోదించితిన్ నీ యెడన్.నన్నుం గోరిన వెల్ల నిచ్చితిఁ బ్రవీణత్వంబుతో బుద్ధి సంపన్నత్వంబున నుండు మీ సుమతివై భద్రైకశీలుండవై." అని ఒక ఉబోస కూడా ఇచ్చాడు.అయినా వింటాడా?అసలు అంత హడావిడి చేసింది దేనికి?అన్ని కండిషన్లు పెట్టింది కుదురుగా ఇంట్లో కూర్చోడానికి కాదే - అలా కూర్చుంటే ఇప్పటికీ బతికి ఉండేవాడేమో పాపం!ఒకనాఁడు గంధర్వ యూధంబుఁ బరిమార్చు; దివిజుల నొకనాఁడు దెరలఁ దోలు; భుజగుల నొకనాఁడు భోగంబులకుఁ బాపు; గ్రహముల నొకనాఁడు గట్టివైచు; నొకనాఁడు యక్షుల నుగ్రత దండించు; నొకనాఁడు విహగుల నొడిసిపట్టు; నొకనాఁడు సిద్ధుల నోడించి బంధించు; మనుజుల నొకనాఁడు మద మడంచు;గడిమి నొకనాఁడు కిన్నర ఖచర సాధ్య చారణ ప్రేత భూత పిశాచ వన్య సత్త్వ విధ్యాధరాదుల సంహరించు దితితనూజుండు దుస్సహ తేజుఁ డగుచు రెచ్చిపోయాడు.ఆఖరికి శ్రీమహావిష్ణువు వీడు తన కొడుకుని అడిగిన వరాల లిస్టుని జల్లెడ పట్టేసి లూప్‌హోల్స్ అన్నీ దొరకబుచ్చుకుని చంపేశాడు!

          ఇదంతా హిట్లర్ కధలాగే కనిపిస్తున్నది నాకు!మొదట సమసమాజస్థాపన పేరుతో మొత్తం భూమినంతట్నీ చాపలా చుట్టేసి తన కుర్చీ కింద పెట్టేసుకుని తను ఏంచేస్తే అది ఘనకార్యమన్నట్టు పరిపాలించగలిగిన ఏకచ్చత్రాదిపత్యం కోసం కలలు కంటూ బాత్ సోషలిస్టు పార్టీలో చేరాడు.అది సరయిన పద్ధతిలో సాధించగలిగినది కాదని తెలిసొచ్చి మానవుల్ని ఆర్యులు, యూదులు అనే రెండు రకాల్ని చేసి యూదుల వల్లనే మీరు కష్టాలు పడుతున్నారని అబద్ధాలు చెప్పి తక్కినవాళ్ళని నమ్మించి ఆర్యుల తరపున యూదుల్ని చంపుతూ నియంతృత్వానికి దిగాడు - అలివిమాలిన యుద్ధానికి దిగి ఓడిపోతే యుద్ధనేరాల కింద కైమా కొట్టేస్తారనే నిజం అహాన్ని కుంగదీసి కుక్కచావు చచ్చాడు!పురాణకధ లోని రణ్యకశిపుడు కోరుకున్న అమరత్వం అనేది అలంకారికమైన వాస్తవంగా చూస్తే చారిత్రక వ్యక్తి ఐన హిట్లర్ కోరుకున్న సమస్త భూమండలానికీ ఏకరాట్ కావాలనే దురాశ!మహమ్మదీయ రాజ్యం, వర్గరహితసమాజం అనే భావనలలో ఉన్నది కూడా ఇదే లక్ష్యం.తమ నిర్వాకాలకి చెప్పుకునే సమర్ధనలతో సహా ఈ వర్గాల మధ్యన ఎన్నో పోలికలు ఉండటాన్ని గమనిస్తే వేదవ్యాసుడి శేముషీ వైభవం ఎంత గొప్పదో అర్ధం చేసుకోవచ్చును.

          ఒక్క హిరణ్యకశిపుడే కాదు,దాదాపు పురాణకధల్లోని ఒక్కో రాక్షసుడూ ఒక్కో రకం తెలివి చూపించి ఒక్కో రకం అంతాన్ని కోరుకున్నారు.వృద్ధక్షత్రుడు గుర్తున్నాడా - జయధ్రధుడి తండ్రి!జయధ్రధుడు పుట్టినప్పుడు జ్యోతిష్కులు జయధ్రధుడు తల తెగి నేల మీద పడటం వల్ల మరణిస్తాడని చెప్పారు. అంతే!కొడుకు కోసం ఘోరమైన తపసు చేసి బ్రహ్మను మెప్పించి కొడుకు చిరంజీవి కావాలని కోరుకున్నాడు.బ్రహ్మ కుదరదనేసరికి సూటిగా తన కోడుకు మరణానికి ఎవడు కారణమైతే వాడు కూడా చచ్చిపోవాలని కోరుకుంటే సరిపొయ్యేదానికి "నా కొడుకు తల ఎవడి చేతుల్లోనుంచి నేలమీదకి పడుతుందో వాడి తల వెయ్యిముక్కలవ్వాలి!" అని కోరుకున్నాడు - ఫలితం, తనే చచ్చాడు.

          మగధ రాజైన గర్గ్యుడు ఒకసారి యాదవుల కులగురువుతో జరిగిన పండితచర్చలో ఓడిపోయాడు.అక్కడ తనకి ఘోరమైన అవమానం జరిగిందని శివుడి కోసం 12 యేళ్ళు కఠోరమైన తపస్సు చేశాడు.శివుడు మెచ్చి ప్రత్యక్షమై వరం కోరుకోమంటే యాదవులు సమస్తం నాశనమై పోవాలని కోరుకున్నాడు.అది శివుడు కూదరదనేసరికి ఏ యాదవ వీరుడి చేతిలోనూ ఓడిపోని కొడుకుని ప్రసాదించమన్నాడు - ఆయన నవ్వుకుని ఇతని కోరిక నెరవేర్చాడు.తనకి జరిగింది జ్ఞాన సంబంధమైన ఓటమి అయినప్పుడు వాళ్లని ఓడించగలిగిన పాండిత్యం గల కొడుకుని కోరుకుంటే సరిపోయేది - పాండిత్యం వల్ల కలిగిన ఓటమికి రాజకీయపరమైన గెలుపుని పరిష్కారం అనుకున్నాడు!ఏమైతేనేం,ఈ వరం కారణాన గర్గ్యుడికి కాలయవనుడు పుట్టాడు - ఇది ఒక తలతిక్క వరం.

          వీళ్ళందరి గొడవ ద్వాపరయుగానికి సంబంధించినదయితే, కృతయుగానికి సంబంధించిన ముచికుందుడిది మరో రకం గొడవ!కుమారస్వామి సేనానిత్వంలోకి రాకముందు రాక్షసుల మీద జరిగిన యుద్ధాల్లో ఈ రాజు దేవతల సైన్యానికి నేతృత్వం వహించేవాడు.ఈయన కష్టం చూసి ఇంద్రుడు సంతోషించి వరం కోరుకోమన్నాడు.అప్పటికి నిరంతరాయమైన యుద్ధాలతో అలిసిపోయి ఉన్నాడు కాబోలు - వరం గిరం ఏం వొద్దు, వొదిలేస్తే భూమ్మీదకి పోయి పెళ్ళాం బిడ్డలతో కాలం గడుపుతానని అన్నాడు.ఇంకెక్కడి కుటుంబం, మీ కాలానికీ మా కాలానికీ ఉన్న తేడా వల్ల నువ్విక్కడ ఉన్న కాలంలో భూమ్మీద రెండు మూడు తరాలు గడిచిపోయాయి అని చెప్పేసరికి ముందరి అలసటకి ఇప్పటి నిరాశ తోడై బుర్ర పనిచెయ్యకనో ఏమో - ముందు కంటినిండా కునుకు తీస్తే చాలనుకుని తన నిద్రకి ఏమాత్రం భంగం కలగని ఏకాంత ప్రదేశాన్ని కోరుకుని తన నిద్రని ఎవడయినా భగ్నం చేస్తే వాడు అక్కడికక్కడే కాలి బూడిదై పోవాలని కోరుకున్నాడు.చక్కగా సర్వసంపద్విలసితమైన రాజ్యానికి రాజుని చెయ్యమని కోరుకుంటే ఆ వైభవంలో నిద్రాసుఖం ఉండదా?ఇది మరొక తలతిక్క వరం.

          సనాతన ధర్మం పదే పదే నొక్కి చెబుతున్నది యేమిటంటే మంచి, చెడు అనేవి స్థిరమైనవి కావు,సాపేక్షమైనవి - ఒకరికి మంచి అనిపించేది మరికరికి చెడు అనిపిస్తుంది,ఒక కాలంలో చెడు అయినది మరొక కాలంలో మంచి అవుతుంది.సృష్టికర్త విశ్వరచనలో పెట్టిన అతి ముఖ్యమైన నియమం యేమిటంటే ఒక కోరికని మనసా,వాచా,కర్మణా కోరుకుంటే ఆ బలమైన కోరిక తప్పక నెరవేరి తీరుతుంది!మనకి తలతిక్క వరాలు అనిపించాయి గానీ భగవాన్ శ్రీకృష్ణుదికి మాత్రం ఈ రెండూ తప్పక నెరవేర్చాల్సిన కోరికలు అనిపించాయి - బోడిగుండుకీ మోకాలికీ ముడిపెట్టినట్టు అసలు సంబంధమే లేని ఈ రెండు కోరికలకీ ఒక చిత్రమైన లంకె పెట్టి నెరవేర్చాడు!

          కాలయవనుడు పెరిగి పెద్దవాడై శ్రీకృష్ణుడికి దుస్సహమైన శత్రువుగా మారాడు. శ్రీకృష్ణుడి మీదకి యుద్ధానికి రానే వొచ్చాడు, కాలయవనుడి వరం వల్ల శ్రీకృష్ణుడు అతన్ని గెలవలేకపోతున్నాడు, చేసేది లేక శ్రీకృష్ణుడు యుద్ధరంగం నుంచి పారిపోతున్నాడు, కాలయవనుడు శ్రీకృష్ణుణ్ణి వెంటపడి తరుముతున్నాడు, శ్రీకృష్ణుడు ఒక గుహలోకి వెళ్ళాడు, కాలయవనుడు కూడా వెళ్ళాడు, అక్కడ శ్రీకృష్ణుడి బదులు ఒక వృద్ధుడు నిద్రపోతున్నాడు, శ్రీకృష్ణుడి దొంగవేషాల్లో ఇదీ ఒకటనుకుని కాలయవనుడు ఆ వృద్ధుణ్ణి కదిలించి నిద్ర లేపాడు - ఇంకేముంది, ఆ వృద్ధుడు నిద్ర లేచి కళ్ళు విప్పిన మరుక్షణం కాలయవనుడు కాలి బూడిదైపోయాడు.అలా ఒకదానికొకటి సంబంధం లేని గర్గ్యుడి తలతిక్క వరం ముచికుందుడి తలతిక్క వరం శ్రీకృష్ణుడి లీలావినోదం వల్ల ఒకదానినొకటి పరిపూర్తి చేసుకున్నాయి - కృష్ణం వందే జగద్గురుం!

          ధృవుడు, ప్రహ్లాదుడు, కర్దముడు, అంబరీషుడు - వాళ్ళు కేవలం తమ వృద్ధిని కోరుకున్నారు గనక తాము పొందిన వరాల వల్ల పూర్తి ప్రయోజనం పొందారు.హిరణ్యకశిపుడు, గర్గుడు తమ వరాల్ని తమ వృద్ధి కోసం కాకుండా ఇతరుల క్షయానికి వాడటం వల్లనే ఇతరులకి కోరుకున్నది తమ మీదకే వచ్చిపడి నాశనమై పోయారు.ఆ పురాణకధలు కల్పనలే అని తేలిగ్గా కొటిపారెయ్యొచ్చు, కానీ చుట్టూ చూస్తే ఇవ్వాళ్టికీ కొందరి జీవితాల్లో అవి వాస్తవరూపం దాల్చి కనబడుతున్నాయి - కొందరు తమకూ ఇతరులకీ వృద్ధిని కోరుకుంటూ ఉభయతారకమైన పద్ధతిలో బతుకుతున్నారు, కొందరు ఒక ప్రతికూలమైన అనుభవం ఎదురవగానే తత్వం గ్రహించి తమ తప్పుల్ని దిద్దుకుని క్రమవినాశనాన్ని తప్పించుకుంటున్నారు, కొందరు ఎన్నిసార్లు తలకి బొప్పెలు కట్టినా పట్టనట్టు మళ్ళీ మళ్ళీ చుప్పనాతి పనులు చేస్తూ ఏడుపుగొట్టు బతుకులు బతుకుతున్నారు.విచిత్రం యేమిటంటే, ఇవ్వాళ్టి ఈ ఆఖరి రకం వాళ్ళు కూడా దేవుణ్ణి తమలో చూడకుండా ఎక్కడో గుడికోనో, మరెక్కడో స్వర్గంలోనో ఉన్నాడనుకుని వాళు చేస్తున్న పనులు వాళ్ళు చెబితే తప్ప దేవుడికి తెలియవని అనుకుంటున్నారు - మళ్ళీ వీళ్ళు నాస్తికులు కూడా కాదు, దేవుడు ఉన్నాడని నమ్ముతారు, కాని తమలోని దుర్మార్గపు ఆలోచనలు మాత్రం దేవుడికి తెలియవని అనుకుంటారు - అచ్చం హిరణ్యకశిపుడి లాగే!

వృద్ధిని కోరుకుంటే వృద్ధి,క్షయాన్ని కోరుకుంటే క్షయం - తధాస్తు!!!