తెలంగాణా మేధావుల్లోని మేధావిత్వపు శాతం యెంత?

         అజ్ఞానం  - దరిద్రం  కవల పిల్లలు.  అవి ఒకదాన్నిఒకటి అంటిపెట్టుకుని ఉంటాయి. ఒకటి  కొంటే ఒకటి ఉచితం  అనేటంతగా పెనవేసుకుని ఉంటాయి. డబ్బు ఎలా సంపాదించాలనేది తెలియని అజ్ఞానం వల్ల  దరిద్రం పట్టుకుంటుంది . దరిద్రం వల్ల మనస్సు సరిగ్గా పని చెయ్యక అజ్ఞానం పట్టుకుంటుంది. ప్రెషర్ కుక్కర్ అనే వస్తువు ఒకటి ఉoది. అది ఆడవాళ్ళు మాకది కావాలని అడిగితే తయారు చేసింది కాదు. అది ప్రజలు ఇవ్వాళ పడుతున్న బాధని తొలగించటానికి దాన్ని తయారు చేసిన వాడికి వచ్చిన ఆలోచన నుంచి తయారయింది.    ఆ ఆలోచన మంచి చేసేది గనక దానికి కొత్తగా మార్కెట్టుని అదే పుట్టించుకొవల్సి వచ్చింది.  మొదట ఆ ఆలోచన ఎవడికి వచ్చిందో వాడు కొంతకాలం మార్కెట్టుని యేలేస్తాడు. తర్వాత మిగిలిన వాళ్ళు కూడా ఆ మార్కెట్ లోకి ప్రవేశిస్తారు. ఇలా ప్రవేశిoచాలంటే అంతకు ముందున్న వాళ్ళు ఇచ్చే సౌకర్యాల  కన్నా తను ఎక్కువగా ఇస్తేనే మార్కెట్లో తను సరయిన స్థానాన్ని పొంద గల్గుతాడు.

        ఉద్యోగాల కయితే డిగ్రీలు కావాలి. పరీక్షలు రాయాలి. నానా రకాల తంటాలూ పడాలి. కానీ వ్యాపారం చెయ్యాలన్నా పరిశ్రమ పెట్టాలన్నా ఇవేమీ అక్ఖర్లేదు. కానీ ఏది తను బాగా అమ్మగలడో తన గురించి తనకు బాగా తెలియాలి. కొత్త వస్తువును తయారు చేసి దానికి కొత్తగా మార్కెట్ ని పుట్టించుకొవడమా, అప్పటికే ఉన్న వస్తువుని మరింత బాగా మెరుగు పరచి అమ్మడమా - ఏది తనకు చేతనయితే అది చెయ్యడానికి సిద్ధంగా ఉండాలి. మొదటి విడత లాభాలు వచ్చేవరకు అవసరమయ్యే  సంస్థాగతమయిన పెట్టుబడి ని తనే సమకోర్చుకోవాలి. ఒకసారి లాభాలు రావడం మొదలయితే తరవాత వ్యాపారాన్ని విస్తరించడానికి మోలధనాన్ని కదిలించకుండా లాభాల నుంచే పెట్టుబడినీ పొందాలి. ఇవన్నీ చెయ్యగలిగిన వాడే వ్యాపార పారిశ్రామిక రంగాల్లో వృద్దిలొకి వస్తాడు.  ఇది చెయ్యలేని మీ లాంటి నా లాంటి వాళ్ళు యేదో ఒక  ఉద్యోగం చూసుకుని బతికెయ్యాలి. అయితే ఈ రెంటికి కొన్ని ముఖ్యమయిన తేడా లున్నాయి. ఉద్యోగం లో భద్రత ఉంటుంది,  ్వ్యాపారంలోఉండదు. కానీ ఒక ఉన్నతోద్యోగి కూడా తన ముప్పయ్యేళ్ళ సర్వీసులో పొంద లేని ఆదాయం ఒక మధ్యస్థ అంతరువు లోని వ్యాపారి కేవలం అయిదు పది సంవత్సరాల లోనే పొంద గలడు.  వ్యక్తులకు ఉద్యోగాలు భద్రతా నిచ్చినా ప్రాంతాల వారీగా చూస్తే వ్యాపార పారిశ్రామిక రంగాల వల్లే లాభం ఉంటుంది. 

       హైదరాబాదు రాష్ట్ర ఆదాయంలో అధికశాతం ఆక్రమించ గల్గడానికి కారణ మిదే.  యాభయ్ అరవయ్ యేళ్ళపాటు ఇది మన రాష్ట్రం అని మన రాజధాని అని ఆత్మీయత ఫీల్ అయ్యి వ్యాపారాలలో ెట్టుబడులు పెట్టి పరిశ్రమలు స్థాపించి కేవలం ఒక్క నగరం నుంచే రాష్ట్ర ఆదాయం మొత్తంలో 47% ఉండేలాగ చేస్తే దానికి ఫలితం అక్కడి నుంచి వెళ్ళగొట్టబడటమా? హైదరాబాదు ఆదాయాన్ని ఖర్చుపెట్టటం గురించి ఉన్న సాంకేతికమయిన మెలికతో మొత్తం మాకే చెందుతుందంటున్నారు. ఇది న్యాయమేనా?పెట్టుబడులకు దగ్గ శాతాన్ని అడిగితే యెవరూ తప్పు పట్టరు, కానీ "రిప్ వాన్ వింకిల్" లాగా అరవయ్ యేళ్ళ పాటు పెట్టుబడులు పెట్టటంలో యే మాత్రమూ చొరవ చూపకుండా రాజ్యాంగం అనుమతించిన పధ్ధతుల్లో వ్యాపారం చేసిన వాళ్ళని దోపిడి దార్లుగా, అందుకు అవసరమయిన భూముల్ని కొనుగోలు చెయ్యటం భూ ఆక్రమణలు గా జమ చెయ్యటం యెంతవరకూ సబబు?

        అవి కబ్జా లయితే అతను తెలంగాణా వాడయిన ఆంధ్రా వాడయినా నేరాన్ని యెవరూ సమర్ధించరు.అలా కాక కొనటమే జరిగితే మీరు సాంకేతికంగా తెలంగాణాలో ఇతరులు భూమిని కొనగూడదనే నిషేధాన్ని సాకుగా అతన్ని దోషిని చెయ్యాలనుకుంటే మరి అమ్మిన తెలంగాణా వ్యక్తి సంగతేమిటి?తెలంగాణాలో భూముల, ఆస్తుల కొనుగోలు అమ్మకాల్ని పర్యవేక్షించే ఒక ప్రాంతీయ కమిటీ ఉంది.ఆ కమిటీ అనుమతి లేకుండా కొన్నారా?ఆ కమిటీ అనుమతి లేకుండా కొంటే యే వివాదమూ అక్కర్లేకుండానే అనుమతి లేని అమ్మకం చెల్లదు కదా? వారు అనుమతి ఇచ్చిన దాన్ని తప్పు పడితే మీ తెలంగాణా ప్రాంత నాయకులే అవినీతికి తెగబడ్డట్టు కాదా?అవినీతిలో అందరికీ భాగం ఉన్నప్పుడు ఒక ప్రాంతం వారు పులు గడిగిన ముత్యాలై మరొక ప్రాంతం వారు దోపిడీ దారు లెలా అవుతారు?

      దేశంలో యే ప్రాంతం వాడయినా యెక్కడయినా స్థిరనివాసం యేర్పరచుకోవచ్చు కదా(కష్మిర్ని మినహాయిస్తే), మరలాంటప్పుడు గుజరాతీ వార్నీ, ఇంకా  వార్నీ వీర్నీ అని లెక్కలు చెప్పి ఆదరిస్తున్నామనే వాళ్ళు,ఆంధ్రా ప్రాంతం నుంచి వొచ్చిన వాళ్ళకి మాత్రం ఆంగ్లేయులకి వాడినట్టుగా వలస వాదులు అని అనడం యెందువల్ల జరుగుతున్నది?

     కలిసుండడం వల్ల తెలంగాణా భాషకి అన్యాయం జరిగిందనీ కృష్ణా జిల్లా మాండలికాన్ని అధికార భాషగా చేస్తే భరించాల్సి వొచ్చిందనీ చెబుతున్నారు. అది నిజమేనా? నిజంగా కృష్ణా జిల్లా మాండలికం ఇలాగే ఉంటుందా? కృష్ణా జిల్లా మాండలికాన్నే గనక కుట్ర పూరితంగా పైకి తీసుకొస్తే ఒక్క తెలంగాణా వాదులేనా గుంటూరు జిల్లా వాళ్ళు, ఉభయ గోదావరి జిల్లాల వాళ్ళూ రాయల సీమ వాళ్ళూ గొడవ చెయ్యరా? యే ఇద్దరు రెండు వేర్వేరు జిల్లాల నుంచి వొచ్చ్చిన వాళ్ళు యెవడి భాషలో వాడు మాట్టాడుకుంటూ పోతే వ్యవహారం నడుస్తుందా? అందువల్ల అప్పటి వాళ్ళు మాండలిక వ్యవహారిక తెలుగు ని కాకుండా అందరూ అర్ధం చేసుకొగలిగే విధంగా భాషని సామాన్యీకరించారు? ఇప్పుడు బ్లాగుల్లో మనందరం వాడుతున్నదీ అదే, యే ప్రాంతీయ పదాలూ లేని అందరికీ అర్ధమయ్యే సామాన్య తెలుగు. ఇది కూడా తప్పేనా?

      ఆయా మాండలికాలకి ఆదరణని కల్పించడం అనేది ఆ భాషలో మంచి పాండిత్యం ఉన్నవాళ్ళు తమ రచనల్లో ఉపయోగించి మిగిలిన వారికీ పరిచయం చేస్తే మిగిలిన వారు అందులోని స్వారస్యాన్ని గ్రహించి మెచ్చుకుంటారు. తిక్కన గారు తన పదిహేను పర్వాల తెలుగు భారతంలో నెల్లూరు జిల్లా మాండలికపు సొంపుని వాడినట్టుగా శ్రీ శ్రీ గారు చెప్పగా విన్నాను. ఆ రకంగా నెల్లూరు జిల్లా మాండలికం తన పలుకుబడులతో సహా భారతేతిహాసంలో ఒక భాగం కాగలిగింది. దీన్ని యెవరయినా వ్యతిరేకించగలరా? మరో విధంగా యే ఒక్క భాష నయినా అధికారికంగా ప్రోత్సహిస్తే మిగిలిన వారు ఊరుకుంటారా?

       ఇక్కడ పదాల వాడకం గురించి తెలంగణా వాదులతో నాకెదురయిన ఒక చిత్రమయిన సన్నివేశాన్ని వివరిస్తాను. వాళ్ళు మాటిమాటికీ ఆంధ్రోళ్ళు అని వాడుతుండడం గురించి నేను అభ్యంతరం చెప్పాను యువవాణి బ్లాగులో. దానికి వారి ప్రతిస్పందన యేమిటో తెలుసా? "ఆంధ్రోళ్ళు అంటే తప్పు మాటా, నాకు తెలియదే?" అని అమాయకంగా అడగటం, పైగా మీ తెలుగుకో నమస్కారం" అని నన్ను వెటకారం చెయ్యటం. వారు ఒకసారి నా మొదటి టపాని చూసి ఆ తర్వాత నా తెలుగు భాషని గురించి యేదయినా మాట్లాడితే బాగుంటుందని అడుగుతున్నాను. అసలు సమస్య అది కాదు. తెలంగాణా వాదులు బుల్లెబ్బాయి అంటే మాకు తప్పు అన్నారు, అది వాళ్ళ దగ్గిర వాడకూడదు అంటే మనం ఒప్పుకోవాలి. కానీ మనకి ఆంధ్రోళ్ళు అనే మాట గురించి పట్టింపు ఉన్నా వాళ్ళు పట్టించుకోరు. వారి ఉద్దేశ్యం - వాళ్ళకి ఇష్టం లేని మాటలు మనం వాడకూదదు, వాళ్ళు వాడే మాటలకి మనం అభ్యంతరం చెప్పకూడదు.ఇదీ వారు భాషాపరంగా కోరుకునే సమానత కాబోలు!

________________________________________________________