నా జీవనపయనం లోకి మలయమారుతంలా వచ్చి ప్రళయాన్ని సృష్టించిన - ఆమె ఎవరు?

          ఆమెది క్లియోపాట్రా యొక్క ముక్కు, ఆమెవి పాలిన్ బోనపార్టే యొక్క కళ్ళు - ఆమెవి సౌందర్యరసాధిదేవత వీనస్ యొక్క వక్షోజాలు!శారీరకంగా చూసినా మానసికంగా చూసినా ఆమెలో స్త్రీత్వం కన్నా పురుషత్వమే ఎక్కువ. నేను ఆమెని మగతనం గల ఆడది అని పిలుస్తాను.

          నేను ఆమెని మొదటిసారి 1945 శీతాకాలంలో ఆమె పూర్వీకుల భవంతిలో కలిశాను.అప్పటికి ఆమె అప్పుడప్పుడే పాకడం నేర్చుకుంటున్న తొలిచూలు బిడ్డకి తల్లి - ఆ బిడ్డ పెద్ద ఏడుపుగొట్టు!చూసీ చూడగానే ముఖం మీద తెలియరాని సంతోషలేమి నీడలు పరుచుకుని ఉన్నప్పటికీ ఆమె చాల గుంభనైన అమ్మాయి అనిపించింది.ఆమె రెండో కొడుకు 1946 డిసెంబరులో పుట్టాడు - అతడొక అవాంచిత శిశువు?ఆ పిల్లాడికి ఒక దోషానికి పరిహారంగా సుంతీ చేయించాల్సి వచ్చింది.1947 కల్లా ఆమె సంతోషలేమి పాత్ర పూర్తిగా నిండిపోయి ఆ అదృష్టం ముఖం మీదకి కూడా ఎగదన్నుకొచ్చి ప్రకాశించసాగింది.

          ఆమె తండ్రి 1946 వేసవిలో ఒక చిన్న ఆస్టిన్ కారు ఇచ్చాడు.ఆమె నన్ను డ్రైవింగ్ నేర్పమని అడిగింది.మొదట్లో ఆమెని డ్రైవింగ్ పాఠాల కోసం పోలో గ్రౌండ్ వరకు తీసుకెళ్ళేవాణ్ణి.ఆమె నేర్చుకోవడంలో చాలా చురుకైనది.కానీ గర్భం ముదిరి ప్రసవపు రోజులు దగ్గిర పడటంతో డ్రైవ్వింగ్ ఆపేశాను.ఈ దశలో రోడ్డు మీదకి వెళ్ళడం కష్టం కాబట్టి ఆ రిస్కు నేను తీసుకోదల్చలేదని చెప్పేశాను.1946 డిసెంబర్ మధ్యలో రెండో కొడుకు పుట్టాడు.1947 ఫిబ్రవరి మధ్యకల్లా మళ్ళీ డ్రైవింగ్ నేర్చుకోవటానికి సిద్ధమైపోయింది.ఈసారి రోడ్లమీదనే కన్నాట్ సర్కస్ వరకు వెళ్ళాం.ఆమెకి నేను ఒకటే చెప్పాను "నీ గురించి నువ్వు నీ కంతా తెలిసినట్టు వూహించుకో,కాన్సెంట్రేషన్ ముఖ్యం,నీకు ఆపోజిట్ దైరెక్షన్లో వస్తున్న కారు డ్రైవరుకి ఏమీ తెలియదని అనుకో,ధైర్యంగా నడుపు కారుని,కన్నాట్ సర్కస్ చుట్టూ ఒక రవుండ్ వేసిరా".సరిగ్గా అదే చేసి విజయవంతంగా తిరిగొచ్చింది.అంతటితో డ్రైవింగ్ లెస్సన్లు పూర్తయిపోయాయి.

          1947 జూన్ నెలకి ముందనుకుంటాను సినిమాకి తీసుకెళ్ళమని అడిగింది.అప్పటినుంచి నేను ఫ్ర్రీగా ఉన్నప్పుదల్లా సినిమాలకి వెళ్తుండేవాళ్ళం - కాకపోతే నేను ఫ్రీగా ఉండేది తక్కువ.

          రిడ్జి మీదుగా కీకారణ్యం లాంతి ట్రాఫిక్ మధయనుంచి నేను డ్రవ్ చేస్తుంటే చూస్తూ ఉందేది.ఆమెకి చిన్నగా ఉందే కార్లంతే చిరాకు,అందుకని నా పెద ప్లిమత్ కారులోనే వెళ్ళేవాళ్ళం.అడవులు,శిధిలగృహాలు ఎక్కడ ఉంటే అకక్డికి వెళ్ళడం ఆమె కిష్టం.కుతుబ్ మీనార్ దాటిన తర్వాత దూరంగ ఉండే చోట్లకి వెళ్ళడమంటే ఎక్కువ మక్కువ..ఒకరోజు,అలాంటి బేఫర్వా డ్రైవ్ మధ్యలో "నువ్వు నన్ను ప్రేమించటం లేదు" అనేసింది గబుక్కున బ్లేం చేస్తున్నట్టు.నే నన్నాను "నాకు తెలీదు, నేను దాని గురించి ఆలోచించ లేదు".1947 శీతాకాలం వచ్చేసరికి నావైపు నుంచి నేను చొరవ చెయ్యకపోయినా ఆమే నా గురించిన ప్రేమలో తలబంటిగా మునిగిపోయిందని నా కర్ధమైంది.నన్ను చూడగానే ముఖం వెలిగిపోతుండేది.ఆమె తన సొంత విషయాలు కూడా నాతో మాట్లాడుతూ ఉండేది.పెళ్ళయిన కొద్దికాలానికే తన భర్త తనని మోసం చెయ్యడం స్పష్టంగా తెలిసిందని చెప్పింది.తన కుటుంబం లోని ప్రతి ఒక్కరూ వ్యతిరేకించినా అంత గట్టిగా నిలబడి అతన్ని పెళ్ళి చేసుకుంటే అతను చేసిన ద్రోహంతో నిజంగా ఆమె చాలా షాకయ్యింది.మొదట్లో తన చీరలు,బ్లౌజులు,హ్యాండ్ బ్యాగులు మాయమైపోతుండేవి. నౌకర్ల పనేమో అనుకుందట, ఒక పార్టీలో అవి ఇద్దరాడవాళ్ళ వొంటిమీద చూసేవరకు.ఈ ఇద్దరూ తన భర్తతో చాలా స్నేహంగా తిరిగేవాళ్ళు.తన బుక్ షెల్ఫ్ నుంచి పుస్తకాలు కొట్టేసి తన భర్త ఏ ఆడవాళ్ళ కిచ్చాడో వాళ్ళు కూడా తనకు తెలుసునని చెప్పింది.

          వీటన్నింటితో ఆమె నామీద ఆమెకున్న అభిప్రాయం ఏమిటో, నానుంచి ఆమె ఏమి కోరుకుంటున్నదో చెప్పేసినట్తయింది.నెను నాకున్న రెండు ఇబ్బందుల్నీ ఆమెకి చెప్పాను:(1)పెళ్ళయిన ఆడవాళ్లతో వెధవ్వేషాలేసి గొడవల్లో ఇరుక్కోలేను(2)ఆమె తండ్రి పట్ల నాకున్న విశ్వాసం అడ్డం వస్తున్నది.నెం 1 అబ్జెక్షనుకి వెంఠనే జవాబు చెప్పేసింది.కొంతకాలం ముందునుంచే ఆమె భర్తకి దూరంగా ఉన్నానని చెప్పింది.ఇంకా ఇలా అనింది "అతను నన్ను ముట్టుకునే వూహని కూడా భరించలేకుండా ఉన్నాను".ఇంకో రహస్యం కూడా చెప్పింది "అదృష్టవశాత్తు అతను నపుంసకుడైపోయాడు,ఆదపిచ్చి మాత్రం మిగిలింది".నెం 2 అబ్జెక్షను గురించి కోపం కూడా తెచ్చుకుని "దీంతో మానాన్న కేమిటి సంబంధం?నేను మైనర్నా!" అని అడిగింది.

          అప్పట్నుంచీ తను నాదగ్గిరే ఎక్కువగా గడిపేది - తనకి సంబంధించిన విషయంలో నేను తన తండ్రి గురించి ఆలోచించటాన్ని వెక్కిరిస్తూ ఉండేది.అయినా నేను మృదువుగా తిరస్కరిస్తూ వచ్చాను, మానసికంగా నేను సిద్ధపడకపోవటం వల్లనో లేక నాలో అంత వూపు రాకపోవడం వల్లనో నాకే తెలియదు.

          1947 నవంబర్ 18న నన్ను తన రూముకి తీసుకెళ్ళి పెదాల మీద ముద్దుపెట్టి "నేను నీతో పడుక్కోవాలనుకుంటున్నాను.రేపు సాయంకాలం నన్ను అడవుల్లోకి తీసుకెళ్ళు" అని చెప్పింది.నేను నాకు ఆడవాళ్ళ విషయంలో అంత అనుభవం లేదని చెప్పాను."ఇంకా మంచిది" అనేసింది.అలా ఆ 19న,అంటే తన పుట్టిన రోజున,కారుని నగరానికి దూరంగా కారడవి వైపుకి పోనిచ్చి ఒక ఏకాంత ప్రదేశాన్ని చూసుకుని సెటిలయ్యాం.తిరిగి వచ్చేటప్పుదు నాకు ఇబ్బందిగా అనిపించిన తన రొమ్మ్ముల్లో ఉన్న పాల(పిల్లాడికి పాలివ్వటం ఎప్పుడో మానేసింది) గురించి చెప్పాను.తర్వాత తను దాని గురించి ఏదో చెయ్యటంతో ఆ సమస్య తీరింది.నాకు సెక్స్ గురించి ఏమీ తెలియదని కనిపెట్టేసింది, రెండు పుస్తకాలు ఇచ్చింది, వాటిల్లో ఒకటి డా.అబ్రహం స్టోన్ సెక్స్ గురించి రాసింది.రెండూ చదివినాక కొంచెం బాగుంది.

          ఆమె మరీ మదనపీడితస్వైరిణి కాదు,తరచుగా శృంగారం కూడా కోరుకోదు.కానీ శృంగార సమయంలో మాత్రం ఫ్రెంచ్ స్త్రీ కేరళనాయర్ స్త్రీ కలగలిసిపోతే ఎంత కళాత్మకంగా ఉంటుందో అంత కళాత్మకంగా ఉంటుంది.ఆమె పదే పదే ఒకే రకంగా తీగలు సాగుతున్నట్టు పెట్టుకునే ముద్దుల్ని ఇష్టపడుతుంది.శృంగారంలో తనకి కావలసినదాన్ని మాత్రమే తీసుకుంటూ ఇతరులకి కావలసినది ఇవ్వకుండా తప్పించుకోవటంలో మంచి నేర్పుని సాధించి ఉంది.అమె అసదృశ నారి.అది తన స్త్రీత్వాన్ని నిరూపించుకుని ఆత్మరక్షణ చేసుకోవటానికి ఒక ఆయుధం మాత్రమే.ఆమె పడక మీద ఉన్నంతసేపూ రసోద్రేకంతో చెలరేగుతూ అరుదైన నేర్పుతో మెలికలు తిరిగే నాగిని లాంటి భామిని.మేము ప్రేమికులుగా ఉన్న పన్నెండేళ్ళలో ఆమెతో అనుభవం నాకెప్పుడూ తనివి తీరనిదే.

          పోనుపోనూ అప్పుడప్పుడు నాతో ఉండే లావాటి చుట్టాలామె అంటే ద్వేషం పెంచుకునింది.ఎప్పుడు ఆ లావాటి చుట్టాలామె వచ్చేతప్పుడు నన్ను స్నేహంగా కావిలించుకున్నా,చెంప మీద ముద్దుపెట్టినా ఆ లావాటి చుట్టాలామె మీద ఈర్ష్యాసూయలతో దహించుకు పోతుండేది.అప్పుడప్పుడు ఆ చుట్టాలమ్మ్మాయి తననీ నా "ఆమె"నీ సినిమాకి తీసుకెళ్ళమని అడిగేది.అప్పుడు నా "ఆమె" తెలివిగా నేను ఆ లావాటి చుట్టాలమ్మాయి పక్కన కూర్చోకుండా ఉండాలని తను మధ్యలో కూర్చునేది.

          ఒకసారి ఆ చుట్టాలమ్మాయి రేపు వస్తుందనగా "ఆమె" నన్ను చీకటి పడ్డాక వనవిహారానికి తీసుకెళ్ళమనింది.కారులో "ఏమిటీ హడావిడి?నాకు చాలా పనుంది" అనడిగాను.ఆమె "ఆ రుబ్బురోలు ఇక్కడున్నంతకాలం నేను నీకు దూరంగా ఉంటాను.తను నిన్ను ముట్టుకున్నాక నువ్వు నన్ను ముట్టుకోవటం నాకు కంపరంగా ఉంది" అనింది.అప్పుడు నేను లావాటి అమ్మాయి మీద నాకు ఎలాంటి మోహమూ లేదని ఆమెకి చెప్పాను.తర్వాత తర్వాత 'ఆమె' లావాటి చుట్టాలమ్మాయి చేష్టలకి అలవాటు పడింది.

          అప్పుడప్పుడు ఆమె ఎలాగోలా తన భర్త ఉన్నప్పుడు నేను తన రూముకెళ్ళి వాళ్ళిద్దరితో మాట్లాడేలాగ చెయ్యాలని చూసేది.నేను నా కలాంటి దాగుడుమూతల మీద ఆసక్తి లేదని చెప్పాను.దాంతో ఆమె తన భర్తనే అప్పుడప్పుడు నా స్టడీ రూముకి తీసుకొస్తూ ఉండేది.

          ఆమె తన పిల్లల్ని వాళ్ళ తండ్రికి దూరంగా ఉంచటానికి ఎన్ని రకాల పద్ధతులు వీలయితే అన్నీ ప్రయత్నించేది.ఆమె నాతో వాళ్ళ మీద తండ్రి ప్రభావాన్ని ఏమాత్రం ఉంచగూడదనుకున్నట్టు చెప్పింది,ఎందుకంటే అది పిల్లల్ని పాడు చేస్తుందని ఆమె నమ్ముతున్నది.ఆమె నిర్ధారణగా చెప్పింది "నేను నా పిల్లలు అబద్ధాలకోర్లుగా పెరగాలని అనుకోవట్లేదు" అని.ఆమె భర్త మరో గదిలోకి మారడానికి ఇది కూడా ఒక కారణం.

          ఒకసారి తన భర్త నాకు చెప్పిన ఒక విషయం గురించి ఆమె దగ్గిర ప్రస్తావించినప్పుడు ఆమె "తను చెప్పినదాంట్లో ఒక్క మాట కూడా నమ్మొద్దు.నేను ఎంతో నష్టపోవాల్సొచ్చింది అది తెల్సుకోవడానికి" అనింది.

          అతనితో విడాకులు తీసుకోవటం గురించి తన తలిదండ్రుల కిద్దరికీ స్నేహితుడూ తనకి కూడా తన శ్రేయొభిలాషి అనిపించిన ఏ.సి.యన్.నంబియార్ అభిప్రాయం కోసం ఆయనకి ఒక ఉత్తరం రాసింది.ఆయన కొన్ని పరిస్థితుల్లో వూహాస్వర్గపు ఆదర్శాల నుంచి బయటపడి వాస్తవంతో రాజీ పడటం మంచిదని జవాబు చెప్పాడు.ఈ విషయంలో నేనూ ఆమెని ప్రోత్సహించలేదు,ఆమె తండ్రికి ఇబ్బంది గనక.

          ఒకరోజు, తనొక హిందువుని పెళ్ళి చేసుకున్నాననే వూహనే భరించలేకపోతున్నానని చెప్పింది.దానికి నేను "యుగాల తరబడి హిందూమతం సృజించిన పురుషశ్రేష్ఠుల కందరికీ ఇది గొప్ప కాంప్లిమెంటు" అన్నాను.

          నేను ఎప్పుడూ ఆమేని నా బెడ్రూముకి రప్పించుకోవాలని ప్రయత్నించలేదు,ఆహ్వానించలేదు.ఒకే ఒకసారి వచ్చింది.అప్పుడు అర్ధరాత్రి దాటింది.మంచి నిద్దర్లో ఉన్నాను,అర్ధరాత్రి వరకూ పని చేసున్నాను;పక్కన కూర్చుని ముందుకు వంగి మెత్తని ముద్దుతో నిద్ర లేపింది."ఏమిటి సంగతి?" అనడిగాను,ఆమె:"రావాల్సొచ్చింది!" అనింది. మనసులో ఆమె పడుతున్న ఆందోళన ఏమిటో నాకు తెలీదు.నేను చెప్పాను:"సరే,నిశ్శబ్దంగా పడుకుందాం - అనవసరంగా ఏమీ చెయ్యకు".ఆమె అలాగే ఉదయం 4 వరకు ప్రశాంతంగా గడిపింది,తర్వాత లేచి మేద మీదకి వెళ్ళిపోయింది.వెళ్ళే ముందర "నీకు ఇదివరకెప్పుడూ చెప్పలేదు గానీ ఒకసారి నేను  ఆత్మహత్య చేసుకోవాలనుకున్నాను.ఇకముందు మాత్రం అలాంటి ఆలోచనలు రావు.నువ్వు నాకు పోయిన సంతోషాన్ని తిరిగిచ్చావు" అనింది.

          ఒకసారి,మా ప్రేమజీవితపు తొలినాళ్ళలో,ఆమె "నిన్నుకూడేవరకు నాకు నిజమైన శృంగారం అంటే ఏమిటో తెలియదు" అనింది.పడక మీద రసోద్రేకపు తారాస్థాయిలో,ఆమె నన్ను గట్టిగా తనకేసి అదుముకుంటూ "ఓహ్, భూపట్, ఐ లవ్ యూ!" అనేది.ముద్దుపేర్లతో పిలవడం పిలిపించుకోవడం ఆమెకి ఇష్టం.ఆమె నాకు బందిపోటు భూపట్ పేరుని తగిలిస్తే నేను ఆమేకి అతని ప్రియురాలు పుత్లి అపేరు తగిలించాను.మేము ఒక్కళ్ళమే ఉన్నప్పుడు ఒకళ్ళనొకళ్ళం ఆ పేర్లతోనే పిలుచుకునేవాళ్ళం.ఆమె ప్రేమాతిరేకపు పరవశంలోని పలవరింతల గురించి ఒకసారి రెండు కవితలు చహ్దివాను,బైరన్ రాసిన డాన్ జువాన్ నుంచి:

          ?Man's love is a man's life, a thing apart, It is a woman's whole existence. In her first passion woman loves her lover; In all others all she loves is love".

          ఆమె దానికి,"సరే,ఎన్నిసార్లు చెప్పాలనిపిస్తే అన్నిసార్లు,పక్క మీద కాదు,నువ్వు నాకు ఐ లవ్ యూ చెప్పాలి" అనీంది. నేను నా శక్తివంచన లేకుండా ఆమె ముచ్చట తీర్చాను.నిజానికి,అందులో పెద్ద్ద కష్టమేమీ లేదు,నేనప్పటికే ఆమెతో ప్రేమలో పీకలోతు కూరుకుపోయాను.

          ఒక సాయంకాలం,ఆమె మరీ వికలంగా కనబడింది.ఆమె నన్ను చూడగానే ఏడ్చెయ్యటం మొదలెట్టింది.నేను ఏం జరిగిందని అడిగాను.ఆమె తన డ్రెస్సింగ్ రూము నుంచి బయటికొచ్చి రోజూలాగే పాలు తాగబోయినప్పుడు,అందులో పొడి చేసిన గాజుముక్కలు కనిపించాయి.ఆ గాజుపొడి నురగ మీద తేలుతూ కనిపించింది.వెంటనే నోట్లోనే ఉన్న పాలని వూసేస్సింది.ఆమె తన భర్త దొంగలా తన బెడ్రూము వైపుకి తొంగి చూస్తూ పిల్లిలా జారుకోవడం గురించి చెప్ప్పింది.ఆఖరికి దుఃఖం తగ్గించుకుని, ఆమె తన చెతులతో నన్ను చుట్టుకుని గట్టిగా కావిలించుకుని "ఓహ్,మ్యాకీ,ఐ లవ్ యూ;నాకిప్పుడు నువ్వున్నావు - అదే సంతోషం" అనింది.

          మా మొట్టమొదటి విదేశయాత్రలో ఆమె మోంటె బ్లాంక్ కనుచూపు మేరలో ఉండగానే చాలా ఎగ్జైట్ అయింది.ఆమె మెత్తగా నాతో ,"క్వీన్ బీ అంటే నాకు చాలా ఇష్టం,గాలిలో తేలిపోతూ రొమాన్స్ చెయ్యాలనుంది" అనింది.నేను ఆమె నడిగాను,"నువ్వెప్పుడైనా డేగలా వినువీధి కెగిరి అక్కణ్ణించి ఈ ప్రపంచాన్ని చూస్తున్నట్టు కలగన్నావా>ఒకరోజు అలాంటి ఒక కలనుంచి మేల్కొన్నాక చూస్తే నేలమీద పడి ఉన్నాను,మంచం మీద నుంచి పడి ఎముకలు విరగ్గొట్టుకోకుండా".ఆమెకి తెలుసు నేను తన గాలి తీసేస్తున్నానని.లండన్ చెరాక,మొట్టమొదటి ఫ్రీ లంచ్ టైం దొరగ్గానే ఆమె కోరుకున్న ఒక చిన్న రెస్టారెంటుకి వెళ్ళాం. నేను తననే ఆర్దర్ చెయ్యమన్నాను.చేశాక,నేను కూడా అదే తీసుకుంటానాని చెప్పాను,అదనంగా ఒక ఆరు ఆయిస్టర్స్ చేర్చి.ఆమె తను కూడా అవి తీసుకునింది.ఆమె ఆర్డర్ చేసిన మెయిన్ డిష్ వీల్ చేప.ఆమె "ఇక్కడి కొచ్చిన దగ్గర్నుంచి,వీల్ తినడానికి నాలిక పీక్కుంటున్నాను" అనింది.నేను ఆమెని వాత్స్యాయన కామసూత్రాలు చదివావా అనడిగాను.ఆమె :లేదు,ఏం>: అని అడిగింది.నేను ఆమెకి వాత్స్యాయ్నుడు పెళ్ళికి ఆరునెల్లల ముందునుంచ్గి కొత్తజంతకి వీల్ వడ్డించమన్నాదని చెప్పాను.ఆమె రామాయణ మహాభారతాలు కూడా చదవలేదు.ఆమెకి రామాయణంలో తెలిసిందల్లా వాళ్ళ అమ్మమం చిన్నప్పుడు చెప్పిందే.ఎన్ని విధాల చూసినా,ఆమె ఈ దేశపు సంస్కృతికి సంబంధించిన మనిషి కాదు.

          ఆమెకి కృత్రిమగర్భనిరోధకసాధనాలు వాడటం ఇష్టముండదు.ఒకసారి యాభైల మొదట్లో నావల్ల ఆమె గర్భవతయ్యింది.ఆమె అబార్షన్ చేయించుకోవడానికి నిశ్చయించుకుంది.ఆమె తనకి తెలిసిన బ్రిటిష్ హై కమిషన్ డాక్టర్ దగ్గిరకి వెళ్ళింది:కాని అతను ఒప్పుకోలేదు.దాంతో ఆమె తబ పుట్టింటికి వెళ్ళి అక్కడ ఒక నమ్మకస్తురాలైన లేడీ డాక్తరును ఏర్పాటు చేసుకుంది.ఈ ప్రయాణంలో ఆమె రెండో కొడుకును కూడా తీసుకెళ్ళింది.ఒక పదిహేను రోజుల తర్వాత తల్లీకొడుకులు ఆ పిల్లవాడికి చిన్నప్పటి నుంచీ ఉన్న మాట్లాడ్డానికి సంబంధించిన సమస్య ఒకటి పోయిందన్న శుభవార్తతో తిరిగొచ్చారు.ఇదివర్లో ఆ పిల్లాదు "R" పలకలేకపోయేవాడు,తల్లి విపరీతంగా ఆందోళన పడుతూ ఉండేది;తల్లి స్పీచ్ కరెక్షన్ ఎక్స్పర్ట్ కోసం చలా హడావిడి పడింది.తిరిగొచ్చిన రోజు కలవగానే,మందులూ పాడూ అక్కర్లేకుండానే పనైపోయిందని చెప్పింది.

          ఆమె తండ్రికి మా ఇద్దరి అనుబంధం గురించి తెలుసా?తెలుసనే చెప్పాలి.ఎప్పుడు ఆమెతో కలిసి డిన్నరుకు వెళ్ళాలన్నా,ఆమె ఎక్కడ ఉంటుందో తనకి తెలుసు.బయలుదేరటానికి సరిగ్గా పదిహేనునిమిషాలకి ముందు,ఆమె తయారై నా రూము కొచ్చి కూర్చుంటుంది.సరిగ్గా టైముకి ఆయన నా గదిముందు నుంచి వెళ్తూ ఆమెని పిలిచేవాడు.

          1958 శీతాకాలంలో అనుకోకుండా ఒక దృశ్యాన్ని చూడాల్సొచ్చింది.లంచ్ చేసిన్ వెంటనే,ఒక ముఖ్యమైన విషయం చెప్పటానికి వెళ్ళాను.ఆమె అప్పటికే తలుపు మూసేసుకుని ఉంది,నేను తలుపు తట్టాను;ఒక అయిదు నిమిషాల తర్వాత తలుపు సగం తెరిచి సందులోంచి తొంగిచూసింది.కర్టెన్లు కిందకి దించి ఉన్నాయి,పొడుగాటి అందమైన యువకుడు,గడ్డం ఉన్న - ఒక బ్రహ్మచారి - రూములో ఉన్నట్టు కనిపించింది.నేను "నేను నీకో విషయం చెప్పాలి;సరే,తర్వాత చెప్తాన్లే" అంటూ తిరిగొచ్చేశాను.దాంతో మా ఇద్దరి బంధం తెగిపోయింది.ఆమె అది కేవలం "యోగా" అనీ "ఆధ్యాత్మికం" మాత్రమే ననీ నమ్మించడానికి చాలాసార్లు ప్రయత్నించింది.నేను తన సమర్ధనలన్నీ అనవసరం అన్నట్టు ఉండిపోయాను.నెమ్మదిగా ఆమె నామీద కోపం పెంచుకోవడం మొదలుపెట్టింది.నిజం చెప్పాలంటే,చివరాఖరికి బద్ధశత్రువుగా మారింది - నాకెప్పుడూ విలియం కాంగ్రేవ్ కవిత  గుర్తుకొస్తూ ఉండేది.

"Heaven has no rage like love to hatred turned; 
nor hell a fury like a woman scorned."

          ఆ సన్నివేశం జరిగిన పదిహేను రోజుల కల్లా అమే నాకు ఇష్టంగా రాసిన ప్రేమలేఖల్ని వెతికి ఆమెకి తిరిగిచ్చేశాను.ఒక సంవత్సరం తర్వాత పాత అకాగితాల్లో కొన్ని దొరికినాయి.వాతిని కూడా తిరిగిచ్చేశాను ఆమెకి.

          ఆమె భర్త చనిపోయేముందు రెండేళ్ళలో ఆమె భర్తా ఆమే కొంత దగ్గిరయ్యారని కొందరిలో ఒక అపోహ ఉన్నది.ఎవరేమి అనుకున్నా,వాళ్ళ మధ్యన రగిలింది హృదయాలు తిరిగి కలవననతటి కలహాగ్ని.అతను జబ్బు పడినప్పుడు దయగా ఉండటం సేవలు చెయ్యటం నిజమే.ఈ కాలంలో జరిగిన కొన్ని సన్నివేశాలు - అతన్ని సమాధి చేసినప్పుడు,భర్త అస్థికల్ని తీసుకోవటం అన్నీ ఒక ప్రచారవ్యూహంలోని భాగాలు.అవన్నీ ప్రజల్ని నమ్మించడం కోసమే,ఎందుకంటే అప్పటికే తను పూర్తి స్థాయి రాజకీయ జంతువుగా మారిపోయింది.

నేను ఎవరు?
23rd June, 1977